ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ  ΚΑΚΗΣ  ΡΙΝΙΚΗΣ  ΑΝΑΠΝΟΗΣ,  ΜΕΙΩΣΗ  ΤΟΥ  ΡΟΧΑΛΗΤΟΥ,  ΛΟΓΩ   ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑΣ ΤΩΝ  ΚΑΤΩ  ΡΙΝΙΚΩΝ  ΚΟΓΧΩΝ,  ΜΕ  ΤΗ  ΧΡΗΣΗ  ΣΥΣΚΕΥΗΣ  ΥΠΕΡΗΧΩΝ     

         Μια από τις συχνότερες αιτίες επίσκεψης  των ασθενών στον λαρυγγολόγο είναι  δυσκολία στην ρινική αναπνοή.  Η αναπνευστική δυσχέρεια, κοινώς μπούκωμα της μύτης, που μπορεί να οφείλεται όχι σε κάποια ίωση η κρυολόγημα, αλλά το συνεχές το  οποίο μπορεί να επιδεινώνει το ροχαλητό, ή ακόμα χειρότερα να είναι η αιτία του υποαπνοϊκού συνδρόμου τη λεγόμενη ‘’sleepapnea’’. Όταν, μάλιστα, το ροχαλητό συνοδεύεται και από απνοϊκά επεισόδια στη διάρκεια του ύπνου, τότε από κοινωνικό πρόβλημα, γίνεται πρόβλημα υγείας.

         Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζεται η λειτουργία της καρδιάς και του εγκεφάλου. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, και όταν κανείς αντιμετωπίζει αποφρακτικό σύνδρομο, ανοίγει το στόμα του για να μπορέσει να αναπνεύσει, πολλοί όμως είναι εκείνοι που έχουν χαλαρή και μαλθακή υπερώα, ο ουρανίσκος δηλαδή και η σταφυλή είναι χαλαρή  ή πλαδαρή και πάλλεται, δημιουργώντας αυτόν τον ενοχλητικό ήχο, η δε σταφυλή μπορεί να είναι τεράστια και να φράζει τον χώρο, σταματώντας την αναπνοή κάτι που αντιμετωπίζεται με τη χρηση των υπερηχων (*εκτομη ή συρρικνωση της σταφυλης). Σε αυτό το χρόνο της άπνοιας, η καρδιά, λαμβάνοντας σήματα από τον εγκέφαλο, της υποξαιμίας, της μειωμένης δηλαδή παροχής οξυγόνου, αρχίζει να πάλλεται γρηγορότερα,  για να στείλει περισσότερο οξυγόνο που λείπει, προκαλείται δηλαδή ταχυπαλμία,  και αν είναι σοβαρό και χωρίς θεραπεία  το υποαπνοικό σύνδρομο, καταλήγει σε καρδιακή υπερτροφία, υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια.

          Η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, δηλαδή το «στραβό διάφραγμα» και η υπερτροφία των ρινικών κογχών είναι από τις συχνότερες αιτίες δυσκολίας στην αναπνοή από τη μύτη.

         Μετά από  επέμβαση για ευθιασμό μόνο του ρινικού διαφράγματος,  σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ασθενής παραπονείται ότι έχει πάλι δυσκολία στην αναπνοή,  διότι ενδέχεται να έχει προκληθεί υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών, σε μερικούς μήνες. Αυτή η μεταβολή  στο μέγεθος των ρινικών κογχών μας κάνει να αισθανόμαστε διακυμάνσεις στη ρινική αναπνοή από το κάθε ρουθούνι ξεχωριστά.

        Οι ρινικές κόγχες είναι τρεις  και βρίσκονται στα πλάγια τοιχώματα της μύτης. Αποτελούνται από εξαιρετικά αγγειοβριθή  στυτικό ιστό με πολλούς οροβλεννογόνους αδένες  που  έχουν την ικανότητα να αυξομειώνουν το μέγεθός τους. Ιδιαίτερα σε κάθε ρινίτιδα (ιογενή, μικροβιακή, αλλεργική κ.λπ.)  διογκώνονται πολύ, δημιουργούν απόφραξη του ρουθουνιού και τελικά δυσκολία στην αναπνοή. Όταν η ρινίτιδα είναι συνεχής δημιουργείται μόνιμη υπερτροφία και ρινική αναπνευστική δυσχέρεια. Το ίδιο γίνεται και μετά από την αλόγιστη χρήση αγγειοσυσταλτικών  φαρμάκων.

        Η σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση της υπερτροφικής ρινίτιδας περιλαμβάνει ένα φάσμα παρεμβάσεων από απλές   μικρές αλλαγές της καθημερινής ζωής και συμπεριφοράς,  όπως η αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων που σχετίζονται με την εμφάνιση της νόσου, έως την επιθετική χειρουργική Η φαρμακευτική θεραπεία από την άλλη πλευρά προσφέρει μια προσωρινή ανακούφιση των συμπτωμάτων της χρόνιας απόφραξης,  συνοδεύεται όμως σε υψηλό ποσοστό από ανεπιθύμητες ενέργειες των χρησιμοποιούμενων φαρμάκων. 

       Ειδικότερα, όσον αφορά στις επεμβάσεις στην ωτορινολαρυγγολογία, έχει βρει αυξανόμενη εφαρμογή η χρήση των χειρουργικών υπερήχων, καθώς αποτελεί την πιο αποτελεσματική μέθοδο από όλες τισ σύγχρονες τεχνολογίες.

        Για παράδειγμα όσον αφορά τη μύτη αν έχουμε μία έντονη αναπνευστική δυσχέρεια που μπορεί να οφείλεται σε υπερτροφία των ρινικών κογχών, έχουμε πλέον τη δυνατότητα να τις συρρικνώσουμε με τον κατάλληλο κυματοδηγό υπερήχων και μάλιστα σε όλο το μήκος τους και όχι μόνο στην κεφαλή όπως γίνεται με τις άλλες μεθόδους, χωρίς να πειράξουμε καθόλου το βλεννογόνο με  εξαιρετικά μεγάλη σημασία, αφού όταν δεν πειράξουμε το βλεννογόνο γίνεται ίνωση εσωτερικά στη κόγχη, σε όλο το μήκος, και σμίκρυνση που διατηρείται για πάντα. Με τις άλλες μεθόδους θίγεται σε μεγάλο βαθμό ο ρινικός βλεννογόνος οπότε μακροπρόθεσμα δημιουργείται ξανά υπερτροφία.

          Η μέθοδος με τους υπερήχους εμφανίζει πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την κλασσική παραδοσιακή χειρουργική προσέγγιση:

-Η μέθοδος των υπερήχων έρχεται πλέον να αντικαταστήσει το νυστέρι,τη διαθερμία,τις ραδιοσυχνότητες και το λέιζερ που χρησιμοποιούνταν στο χειρουργικό πεδίο. Με τους υπέρηχους και τους ειδικούς κυματοδηγούς ο χειρούργος μπορεί να κάνει μία οποιαδήποτε επέμβαση,  εντελώς αναίμακτα και  καυτηριάζοντας και κλείνοντας τα αγγεία διαμέτρου μέχρι 3 χιλιοστά, χωρίς να προκαλούνται ερεθισμοί και εγκαύματα στους ιστούς.

-ο μέγιστος συνολικός χρόνος της επέμβασης είναι 10λεπτά

-είναι ανώδυνη ,καθώς δε χρησιμοποιεί καθόλου νυστέρι και ράμματα.

-γίνεται με τοπική αναισθησία, συγκεκριμένα με σπρέι ξυλοκαΐνης

 -είναι γενικά πολύ ήπια σαν επέμβαση, αφού ο ασθενής μπορεί σε λίγη ώρα  να πάει σπίτι του, ακόμα  και  το ίδιο βράδυ να βγει μια βόλτα ,αφού αν δεν το πει ο ίδιος ,κανείς δεν θα καταλάβει ότι έκανε επέμβαση, διότι δεν υπάρχουν γάζες για πωματισμό αφού δεν υπάρχει αιμορραγία , πόνος, ή πρήξιμο.

-Ο ασθενής δεν έχει καθόλου μετεγχειρητικό πόνο και μπορεί άνετα να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.

-Η χρήση των υπερήχων γίνεται ανεξαρτήτως ηλικίας.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΧΡΟΝΙΩΝ ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΩΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΩΝ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΥΠΕΡΗΧΩΝ

          Οι αμυγδαλές αποτελούν τμήμα του λεμφικού - ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Στην ίδια περιοχή και επιτελώντας την ίδια λειτουργία, βρίσκονται οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις, τα γνωστά «κρεατάκια» και η γλωσσική αμυγδαλή. Oι αμυγδαλές συμβάλλουν στην ολοκλήρωση και ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος, δημιουργώντας μήτρες για την παραγωγή αντισωμάτων εναντίον βλαπτικών παραγόντων για τον οργανισμό.
          Κύρια αιτία προβλημάτων από τις αμυγδαλές είναι:

1.     το ροχαλητό

2.     οι συχνές φλεγμονές τους

3.     κακοσμία του στόματος

4.     ρευματικός πυρετός

5.     πολυορογονίτιδα

6.     σπειραματονεφρίτιδα και εστιακή νεφρίτιδα

7.     ενδοκαρδίτιδα,περικαρδίτιδα ή μυοκαρδίτιδα

8.     πέμφυγγα των παλαμών και των πελμάτων

9.     χρόνια κνίδωση

10.   ψωριασικό εξάνθημα των παιδιών

11.   φλεγμονώδεις παθήσεις των ματιών(ιριδοκυκλίτιδα,ραγοειδίτιδα)

12.   νευρικές  ή νευροφυτικές διαταραχές

13.   υποτροπιάζουσες θρομβαγγειϊτιδες ή οζώδεις αγγειϊτιδες

        Στις αμυγδαλικές κρύπτες των πασχόντων από υποτροπιάζουσες αμυγδαλίτιδες, ακόμα και στο μεσοδιάστημα χωρίς φλεγμονή, κλινικά ανευρίσκονται παθογόνα μικρόβια που ενδέχεται να ευθύνονται για τις συχνές υποτροπές αμυγδαλίτιδας.Τώρα υπάρχει πλέον  η δυνατότητα στο ιατρείο, να εξαλείφονται οι προσβολές αμυγδαλίτιδας του ασθενή, κάνοντας βιολογικό καθαρισμό των αμυγδαλικών κρυπτών, με τη χρήση της συσκευής υπερήχων.

          Με τους υπέρηχους πλέον δεν κάνουμε αμυγδαλεκτομή, έχουμε όμως η δυνατότητα να κάνουμε αφαίρεση με το υπερηχητικό νυστέρι, αναίμακτα, ανώδυνα και εύκολα, δίχως νάρκωση. Πλέον  δεν χρειάζεται να προβούμε σε αφαίρεση των αμυγδαλών, αφού υπάρχει ειδικός κυματοδηγός για τις αμυγδαλές, που κάνει κρυπτόλυση,  προκαλεί τον βιολογικό καθαρισμό τους, (αποστείρωση εστιών μόλυνσης) και προκαλεί επιθηλιοποίηση και απόφραξη αυτών. Έτσι οι αμυγδαλές δεν καταστρέφονται, παραμένουν στη θέση τους, έχουν θεραπευθεί (εξυγίανση των αμυγδαλών) και λειτουργούν φυσιολογικά δίχως υποτροπές. Ασθενής μπορεί να πιεί η να φάει παγωμένα από την πρώτη μέρα, χωρίς τον φόβο υποτροπής. Πάνω από 97%των ασθενών με χρόνιες υποτροπιάζουσες αμυγδαλίτιδες, που υπέστησαν την επέμβαση με υπερήχους, δεν χρειάστηκαν περαιτέρω χειρουργική αφαίρεση αυτών.

          Οι παιδίατροι είναι 100% αντίθετοι στο να γίνεται αμυγδαλεκτομή σε ένα παιδί 2,3 ή 5 ετών, γι' αυτό είναι πολύτιμη η συμβολή της εξυγίανσης των αμυγδαλών αφού με ειδικό κυματοδηγό επεμβαίνουμε σε κάθε κρύπτη που εκτοξεύει όλο το παθολογικό υλικό (πύον) και στη συνέχεια ο οργανισμός κάνει ίνωση. Οπότε προβλήματα αμυγδαλίτιδας ή κακοσμίας, εξαλείφονται αφού κλείνουν οι μεγάλες κρύπτες. Επίσης όταν έχουμε προβλήματα σε μεγάλες ηλικίες, όπως είναι αποστήματα, μετά την παροχέτευση του αποστήματος, ενδείκνυται η αφαίρεση των αμυγδαλών για να μην υπάρξει υποτροπή που μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς. Εκεί λοιπόν δεν μπορούμε να κάνουμε αμυγδαλεκτομή γιατί μπορεί να έχουμε αιμορραγία λόγω ηλικίας, αλλά εξυγίανση, με την μέθοδο των υπερήχων. Καταφέραμε δηλαδή να σώσουμε τις παθολογικές αμυγδαλές, χωρίς όμως να χάνεται η πολύτιμη συμβολή τους.